محمد لطیف کار در استقامت نوشت:
دبیر شورای هماهنگی بانک‌های استان کرمان در دفاع از عملکرد بانک‌های استان گفته است: میانگین نسبت مصارف به منابع بانکی در کرمان از میانگین کشوری بالاتر است. وی در ادامه عنوان می‌کند: استان کرمان در منابع بانکی رتبه‌ی هشتم کشور را به خود اختصاص داده است و در مصارف نیز رتبه‌ی هفتم را دارد.
شنیدن این سخن از زبان آقای امیری البته امیدوار کننده است. اما من که به اقتضای حرفه‌ام هر روز از فعالان اقتصادی استان می‌شنوم که نقدینگی ندارند و بانک‌ها هم همکاری نمی‌کنند، باید از این سخنان چه برداشتی داشته باشم، و گره کار را واقعا در کجا باید جست‌وجو کنم؟
کرمان از جمله استان‌هایی است که بدلیل مزیت‌های بزرگ اقتصادی چون پسته، خرما، مرکبات، فرش، مس، سنگ آهن و زغال صاحب درآمدهای قابل توجهی است. این‌که در منابع بانکی رتبه‌ی هشتم را داریم، نمی‌دانم خوب است یا بد؟
به صرف این‌که بارها شنیده‌ام برخی فعالان اقتصادی، ارزش افزوده‌ای که از این استان کسب می‌کنند به مناطق دیگر می‌برند هم حرفی هم نمی‌‌زنم. به این هم کاری ندارم که برخی شرکت‌های بزرگ، دفاترشان هنوز در تهران است و حساب‌های خود را در تهران محفوظ نگه می‌دارند؛ اما دریغم می‌آید به این سخن استاندار محترم کرمان که گفته است عده‌ای در خارج از استان شرکت دارند، اما از منابع بانکی استان مصرف می‌کنند، اشاره نکنم. مانده‌ام که واقعا این یک مورد آخر را باید کجای دلم بگذارم؟
در حالی‌که بسیاری از واحدهای اقتصادی استان بخاطر نداشتن نقدینگی ایام سختی را سپری می‌کنند؛ می‌پرسم چرا بانک‌های استان باید در مقابل چنین تسهیلاتی شانه خم کنند؟ آیا خروج تسهیلات از استان موجب پیشی گرفتن میزان مصارف از منابع نبوده است؟
در خبرها آمده بود پسته کرمان با وجود برتری در طعم و مرغوبیت در بازار جهانی ۴ دلار زیر قیمت پسته امریکا به فروش می‌رسد؟ اهمیت عدد ۴ دلار وقتی آشکار می‌شود که بدانیم قیمت پسته هم اکنون ۵/۸ دلار عرضه می‌شود. این در حالی است که بسیاری از هزینه‌های تولید پسته در ایران و امریکا به احتمال زیاد تفاوت چندانی باهم ندارند.
پرسشی که اینک مطرح می‌شود، این است که دلیل چنین اتفاقی از کجا ناشی می‌شود و این رویداد چه تاثیراتی بر آینده‌ی پسته می‌گذارد؟ آیا این اتفاق قابل پیش‌بینی هم بوده و اگر پاسخ این سوال مثبت است چه کسانی یا نهادهایی در این زمینه مسوولیت داشته‌اند و به موقع هشدارهای لازم را نداده‌اند؟ آیا آن‌طور که گفته می‌شود این تفاوت در عرضه‌ی پسته با قیمت‌های متفاوت، هیچ ارتباطی با فقدان نقدینگی لازم دارد؟
