یک مشاور خانواده معتقد است آشنایی قبل از ازدواج مهمترین معیار تشکیل یک زندگی موفق است.
اینترنتی شدن روابط اجتماعی درجامعه امروزایران به طرزناباورانه ای بیان کننده این واقعیت است که گپ وگفت ها و مراودات دوستانه در دنیای مجازی به شکل نگران کننده ای درحال تبدیل شدن به فرهنگ پذیرفته شده است.
به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان؛ امروزه بشراستفاده ازوسایل ارتباط جمعی چون اینترنت, ماهواره و رایانه را جزلاینفک زندگی خودمیداند دنیای جدید نیز شیوه نوین را برای زندگی می طلبد و از همین رو زندگی نسل جدید با نسل گذشته متفاوت شده است به طوری که بسیاری از افراد ترجیح می دهند امور روزمره وگاه ضروری زندگی خود را ازجمله ازدواج وتجارت را ازطریق اینترنت پیگیری کنند تفاوت سبک زندگی نسل های جدید با نسل های قدیم که معمولا باگلایه ها و شکایت هایی ازهر دو سوی ماجراهمراه است روزبه روزبیشتر میشود.
اما شرایط زندگی امروز به گونه‌ای است که شاید دیگر کمتر جوانی تن به ازدواج‌های سنتی و انتخاب همسر از سوی خانواده بدهد و از این جهت ترجیح می‌دهد خودش همسر آینده‌اش را انتخاب کند. یک مشاور خانواده معتقد است آشنایی قبل از ازدواج مهمترین معیار تشکیل یک زندگی موفق است.
سؤالی که در اینجا مطرح میشود این است که چرا عده‌ای برای شناخت از همسر آینده، سراغ فضای مجازی و سایت‌های همسریابی می‌روند.
بیشترین افرادی که از طریق همسریابی اینترنتی مبادرت به آغاز آشنایی می‌کنند شامل گروه‌هایی هستند که محدودیت‌هایی دارند؛ حالا این محدودیت‌ها ممکن است مربوط به مشکلات فردی، خانوادگی، ظاهری و فرهنگ حاکم بر محیط زندگی فرد باشد.
ازدواج هم یکی ازمقوله هایی است که روزبه روزدستخوش تغییرات بیشتری درمیان نسل های جوان می شود و شاید رواج ازدواج های اینترنتی درجامعه را بتوان پیچیده ترین شکل آن دانست که قضاوت کردن درباره ان باتوجه به ناشناخته بودن آن کاردشواری است اما افزایش این ازدواج ها ازیک سو و بالارفتن آمارطلاق دربین آنها باعث می شود که توجه ویژه تری را بطلبد.
گسترش رسانه های جدید و افزایش حضور درشبکه های مجازی موبایلی به حدی همه گیرشده است که صحبت از۵۰۰ازدواج اینترنتی در سال یا اینکه دو درصد ازدواج های اینترنتی هستند, امارکهنه ای به نظرمی رسدشایدفاصله ای ارایه این امارفقط دو یاسه سال باشد ولی قطعا زمانی که این آمارها به ثبت می رسید هنوز اپلیکشن های موبایل تا این حدهمه گیر نشده بودند و فیس بوک و سایرشبکه های اجتماعی درسایه فیلتر و سخت گیری هایی که می شدتا این حد فراگیرنبودند. نداشتن امارازدواج اینترنتی بیشترازاینکه نقص دراین حوزه رانشان دهدازنقص کلان ترحکایت می کندکه به عقب ماندن ما از قافله شناخت رسانه های جدید و تغییراتی که ازآنها درجامعه مان ایجادکرده اند اشاره می کنند.
در نتیجه میتوان گفت: در فضای مجازی تضمینی وجود ندارد که اطلاعات ارائه‌شده از سوی کاربران تا چه حد صحت دارد، زیرا در بسیاری از موارد افراد ایده‌آل‌های خود را به طرف مقابل منعکس می‌کنند.
