آنها برای عارف نقش نایب رئیسی اول را در نظر گرفته‌اند و بر این باورند که عارف می‌تواند جای باهنر را در مجلس دهم پرکند.
این روزها دو جریان سیاسی اصول‌گرا و اصلاح‌طلب در کنار رقابت برای کسب کرسی‌های بیتشر در مجلس نیم نگاهی نیز به ریاست آینده پارلمان دارند. آنگونه که از شواهد پیداست رقابت اصلی برای رسیدن به کرسی مجلس دهم میان علی لاریجانی« رئیس دوره‌های هشتم و نهم مجلس» و محمدرضا عارف« معاون اول دولت اصلاحات» خواهد بود.
نامه نیوز، اصول‌گرایان بعد از شکست در انتخابات تهران سخت به دنبال این هستند که لاریجانی بازهم به کرسی ریاست مجلس تکیه بزند تا به این واسطه بخشی از تلخی شکست در انتخابات تهران جبران شود. جریان اصلاحات نیز می‌خواهد بعد از مهدی کروبی یک اصلاح‌طلب همچون محمدرضا عارف رئیس قوه مقننه شود.
در این میان بخشی از جریان اصلاحات که نزدیک به هاشمی رفسنجانی است، به نظر می‌رسد از میان عارف و لاریجانی، رای به ریاست لاریجانی بدهند. آنها به دلیل نگاه پراگماتیسمی( عمل‌گرا) که دارند ترجیح می‌دهند علی لاریجانی بازهم رئیس مجلس شود. انها بر این باور هستند که لاریجانی می‌تواند در برابر تندروی‌های احتمالی در مجلس دهم بایستد. در این تفکر لاریجانی برای دولت روحانی بهتر از عارف است.
آنها برای عارف نقش نایب رئیسی اول را در نظر گرفته‌اند و بر این باورند که عارف می‌تواند جای باهنر را در مجلس دهم پرکند. عارف می‌تواند به عنوان یک فعال سیاسی که نقش پررنگی در این روزهای سپهر سیاست ایران دارد، نقش رهبر جریان اصلاحات در مجلس دهم باشد. عارف با تشکیل فراکسیون اصلاحات می‌تواند تقش مهمی در ریل گذاری آینده کشور داشته باشد.
در این میان هنوز نگاه هر دو جریان سیاسی به دور دوم انتخابات است. در انتخابات اسفند ماه، 78 اصول‌گرا، 83 اصلاح طلب و اعتدالی، 60 نماینده مستقل و 5 نماینده اقلیت‌های مذهبی به مجلس راه پیدا کردند. همانطور که مشادهده می‌کنید هیچ جریانی نتوانسته است اکثریت مجلس را به دست بگیرد و تمام جریان‌های خود را آماده کرده‌اند که با نتایج دور دوم فراکسیون اکثریت در پارلمان دهم تشکیل دهند. 68 کرسی باقی‌مانده می‌تواند به جز اکثریت، رئیس آینده مجلس را نیز مشخص کند.
در کنار این رقابت اما برخی ناظران سیاسی بر این باور هستند که این دو می‌توانند به عنوان نمادهای اعتدال از دو جریان اصول‌گرا و اصلاح‌طلب می‌توانند با پیدا کردن یک راه کار سیاسی، قبل از تشکیل مجلس دهم به یک توافق بزرگ دست پیدا کنند و در جلسه‌ای با حضور تمام جریان‌های موثر حاضر در مجلس بدون ایجاد تنش رئیس پارلمان دهم را انتخاب کنند. درست مانند همان اتقاقی که در مجلس هشتم میان حداد عادل و لاریجانی افتاد.
آن مسئله‌ای که بیش از همه مهم است این معناست که اگر این دو جریان نتوانند بر سر رئیس مجلس آینده توافق کنند ما شاهد یک شکاف اساسی میان اصلاح طلبان و اصول‌گرایان اعتدالی در مجلس خواهیم بود. اختلافی که می‌تواند بیش از همه به ضرر دولت روحانی و برجام باشد. یک مجلس یک دست و بدون تنش سیاسی راحت تر می‌تواند به دولت کمک کند. بر همین اساس می‌توان گفت که روحانی نیز نگران وضعیت رئیس آینده پارلمان است. برای او تفاوت چندانی میان عارف و لاریجانی است و روحانی تنها به دنبال یک توافق سیاسی برای انتخاب رئیس آینده مجلس است.
