یک جامعه‌شناس مطرح کرد؛
یک جامعه‌شناس گفت: علت افزایش مشکلات خانواده‌ها آشفتگی در نظام روابط اجتماعی است.
سیدمحمدنوعی در گفت‌وگو با ایسنا، با بیان اینکه علت افزایش مشکلات خانواده‌ها آشفتگی در نظام روابط اجتماعی است، عنوان کرد: با توجه به اینکه این وضعیت جنبه عمومی پیدا کرده است، حتما می‌توان این مشکل را مسأله اجتماعی دانست.
وی در خصوص تبدیل شدن این مسأله به بحران اجتماعی، اضافه کرد: مشاهدات و آمار و ارقام نشان از این دارد که این مسأله در حال تبدیل شدن به بحران است، خانواده در تلقی کلی‌تر به عنوان نهاد اجتماعی دارای الگوهای ثبات‌یافته‌ای است، این الگوها نشان می‌دهد که این مشکلات در شبکه تعاملات خانواده مشاهده می‌شود، اینکه چه چیزی تعادل را در این شبکه ایجاد می‌کند، الگوهای ثبات‌یافته نهادی است.
این استاد، محقق و پژوهشگر اجتماعی ادامه داد: خانواده به عنوان نهاد، یک محیط اجتماعی است، اگر می‌خواهیم تعامل پایدار و مستمر ایجاد کنیم باید بتوانیم روابط را تنظیم کنیم یعنی به روابط اجتماعی نظام بدهیم.
نوعی در مورد این نظم، عنوان کرد: حقوق و پایگاه افراد باید مشخص شود، نقش افراد به معنی مجموعه وظایفی که به عهده دارند و پایگاه اجتماعی آنها به معنی مجموعه حقوق یا برخورداری‌های افراد است که باید تنظیم شود.
این جامعه‌شناس در خصوص تلقی عامیانه این مشکل، عنوان کرد: مشکل فراتر از این است که فردی محبت می‌کند و دیگری نه، مسأله این است که چرا این اتفاق می‌افتد، چرا بی‌محبتی، دعوا، انتظارات افسارگسیخته و عدم توافق به وجود می‌آید، با این چراها به ریشه‌های ساختاری می‌رسیم و در یک کلام ساختار نظام روابط اجتماعی در ایران دچار بحران است.
وی ادامه داد: این بدین معنی است که نقش و پایگاه‌های افراد با هم متناسب نیستند، وظایف افراد در خانواده با حقوق و برخورداری‌هایی که برای آن نقش تعیین می‌شود یکسان نیست زیرا همخوانی ندارد و کانون خانواده دچار بحران می‌شود.
این جامعه‌شناس تصریح کرد: با توجه به اینکه وظایف و حقوق افراد در خانواده همخوانی ندارد، قواعد تعیین‌کننده رفتار نیز قواعد مناسب و قوی نیست و نمی‌تواند روابط را تنظیم کند، بدین معنی که به عنوان عضوی از خانواده چه پدر، چه مادر و چه فرزندان وظایف و حقوق مشخص و مورد توافق کمتر وجود دارد.
نوعی در خصوص این وضعیت عنوان کرد: گاهی وظایف از حقوق برای فردی سنگین‌تر می‌شود که این امر موجب اعتراض شده و گاهی خلاف این وضعیت اتفاق می‌افتد، هر کدام از دو طرف این ترازو سنگین‌تر شود، تعادل نظام خانواده به هم می‌خورد.
وی اضافه کرد: وظایف و برخورداری‌های افراد در خانواده می‌تواند مادی یا غیر مادی باشد، توجه شوهر به همسرش برای زن می‌تواند مزیت و برخورداری محسوب شود بنابراین زن انتظار دارد همسرش به او توجه کند، در مقابل مرد نیز انتظار دارد که همسرش به او محبت کند.
این محقق و پژوهشگر اجتماعی ادامه داد: در صورتی که زن و مرد هر دو شاغل باشند، وضعیت به مراتب حساس‌تر می‌شود یعنی تنظیم وظایف و حقوق متقابل جدیدی را می‌طلبد.
وی اظهار کرد: هر اتفاقی در شرایط خانواده مانند تبدیل خانواده روستایی به شهری، تحرک اجتماعی، بحران سیاسی اتفاق بیفتد، در صورتی که تاثیر خود را در نظام روابط اجتماعی بگذارد دچار بحران نمی‌شویم.
نوعی اضافه کرد: یعنی اگر یک خانواده روستایی وارد شهر بشوند و نظام وظایف و حقوق خود را با شرایط جدید باز تعریف کنند لزوما دچار مشکل نخواهند شد.
این جامعه‌شناس گفت: هر چقدر به افراد آموزش بدهیم مانند مسکن عمل می‌کند و درمان اصلی تنظیم درست و متناسب روابط است، چیزی که در حال حاضر مشاهده می‌شود آموزش‌های مهارت‌های زندگی به زوجین است که متاسفانه جنبه فردی شده آن خیلی زیاد است و جهان اجتماعی خانواده را به یک‌سری خلق و خو و احساسات و ... فردی کاهش می‌دهد.
وی اضافه کرد: بنابراین با این رویکرد نمی‌توان خانواده را از بحران نجات داد و مشاهده می‌کنیم که این موضوع تاثیر زیادی نگذاشته است، آموزش‌های مشاوران خانواده باید در مرحله اول به سمت تنظیم روابط اجتماعی و ایجاد یک ساختار متعادل در بین افراد خانواده باشد نه اینکه افسردگی‌های افراد و خلق و خوی عصبانی آنان را هدف اصلی خود قرار دهد.
تا حقوق انسانی یکدیگر را به رسمیت نشناسیم در محیط اجتماعی دچار مشکل می‌شویم
نوعی با اشاره به اینکه هرکس باید بداند که جایگاه، وظایف و حقوقش در خانواده چیست، افزود: پیش فرض این راه‌حل این است که اصولا جامعه و جهان انسانی مبتنی بر اخلاق و نظام حقوقی است، حقوق انسانی مبنا است و سپس اخلاق روی آن استوار می‌شود. حقوق جهان را متعادل می‌کند و اخلاق زیبا و قابل تحمل؛ هر دو لازم است، اما بدون نظام حقوقی انسانی نمی‌توان از اخلاق انتظار زیادی داشت که مشکلات ما را حل کند، یعنی تا حقوق انسانی یکدیگر را به رسمیت نشناسیم و توافق نکنیم در هر محیط اجتماعی که باشیم دچار مشکل خواهیم شد.
