پایگاه خبری گفتارنو:
گفتارنو/محبوبه فیروزآبادی: «ما باید حرف هر دو طرف را گوش کنیم. هم حرف بیمار و هم حرف مسوولان بیمارستان را باید شنید و بعد قضاوت کرد» این پاسخ دکتر رشیدی رییس دانشگاه علوم پزشکی کرمان به پرسش های خبرنگار گفتارنو در خصوص پرونده امیرعلی یعقوبینژاد نوجوان 17 ساله ای است که بخاطر آپاندیسیت تا کنون 4 بار مورد عمل جراحی قرار گرفته و حداقل یک بار دیگر باید تن به تیغ جراحی بسپارد. بیماری که مادرش مدعی است علاوه بر قصور توسط پزشک با مشکلاتی هم چون نبود اکسیژن در آمبولانس هم مواجه شده است. دکتر رشیدی با حوصله و آرامش پاسخگوی پرسشهای گفتارنو شد و بحث نسبت بالای تعداد جراحیهای صورت گرفته در بیمارستان پیامبر اعظم به تعداد موارد بستری بیمار هم مطرح شد که حاصل آن پیش روی شماست.
*آقای دکتر! میخواستم درباره پرونده امیرعلی یعقوبینژاد با شما مصاحبه کنم.
من چون بدليل اينكه مستقيماً ارجاع نشده بود ، پرونده را ندیدم. شما با پزشک معالجش مصاحبه کنید خوب است. کدام بیمارستان بودند؟
*بیمارستان پیامبر اعظم بودند و پزشک معالجشان هم دکتر ف م بوده است.
بیمارستان پیامبر اعظم متعلق به تامین اجتماعی است. تا انجا كه در جريان هستم؛ در خدمتتان هستم اما اگر بخواهید جزییات پرونده را از من بپرسید...
*من نمیخواهم جزییات پرونده را از شما بپرسم با شما به عنوان مسوول بخش سلامت و درمان استان میخواهم گفتوگو کنم. نخست آنکه این نگرانی وجود دارد که بدنه پزشکی استان در حمایت از همکار خود در صورت وقوع قصور پزشکی، مبادرت به لاپوشانی کند و به شکلی سرو ته داستان را به هم بیاورند. نظر شما در این خصوص چیست؟
ببینید؛ من شخصا چنین اعتقادی ندارم و خودم اگر به تشخیص برسم اهل لاپوشانی و کتمان نیستم. رسیدگی به پروندههای مادران پرخطر و در واقع مادران باردار، که ما مرتب کمیته هایش را تشکیل میدهیم عینا زیر نظر کارشناس و نهایتا در حضور شخص خودم تشکیل میشود. موارد اینچنینی هم اگر شما یا متولی بیمار طرح شکایتی بکند، من رسیدگی پرونده را مینویسم انجام دهند. سازمانهایی که مداخله میکنند؛ دانشگاه علوم پزشکی، پزشکی قانونی و نظام پزشکی است بعضا هم ممکن است فرد شکایت کند به مراجع قضایی و آنها هم نظر کارشناسی دانشگاه را میخواهند. نامه می نویسند و من هم مستقیما به سرعت افرادی را برای رسیدگی انتخاب میکنم.
حالا اگر واقعیتش را بخواهید اينطور نيست که فرضا بخواهم بگویم فلانی همکار ما است و ...خدای نکرده طوری برخورد بکنم که حقوق بیمار ضایع بشود، اصلا چنین چیزی را من نسبت به خودم کاملا رد میکنم. اینکه دیگران چه کار میکنند مسوولیتش به عهدهی خودشان است. ما پروندههایی که رسیدگی میکنیم یا می گوییم قصوری اتفاق افتاده یا نیفتاده. اگر قصوری اتفاق نیافتاده باشد صراحتا اعلام می کنیم. یا همراه بیمار راضی میشود یا نمیشود. اگر راضی نشد راه برای ادامهی شکایت باز است. اگر گفتیم قصور اتفاق افتاد دو جا میفرستیم؛ عمدتا میفرستیم نظام پزشکی. چون ما اعلام نظر کارشناسی میکنیم این کار تخصصی است. دخالتی نمیتوانیم بکنیم.
مسوول اجرای احکام هم نیستیم. نظام پزشکی نماینده دادستانی حضور دارد. میتوانند رای صادر کنند و مطب پزشک خاطی را موقت یا دایم تعطیل کنند. یا حتی ممکن است همراه مریض را بخواهند و رضایت جلب کنند. دیه بدهندو ... بنابراین نظر کارشناسی دانشگاه نسبت به بخش تخصصی اعلام اینکه قصور صورت گرفته یا قصور صورت نگرفته است. مجری جایی است که بتواند رای را صادر بکند و بعد هم دستور اجرا بدهد. حالا نظام پزشکی، پزشکی قانونی و دادگاه این کار را میتوانند بکنند. بعد از اینکه رایشان را صادر کردند حوزه نظارتی دانشگاه وظیفه دارد که در حوزه درمان (معاونت درمان) هر چه حکم باشد را عمل کند. مثلا می گویند محرومیت از مطب برای یک مدت، و ... معاونت درمان آن را برای سازمانها یا کلیه مراکز درمانی و خود فرد حکم را اعلام میکند. این اتفاق افتاده . هر کس این فرد را به کار بگیرد خودش متخلف میشود.
پروانهها را نظام پزشکی صادر میکند اما نظر دانشگاه را میگیرد که ایشان صلاحیت ادامه طبابت را دارد یا ندارد. من خواهشی که از شما دارم که این ذهنیت را از خودتان بیرون کنید ما اهل چنین کارهایی نیستيم ممکن است کسان دیگری چنين فكر كننديا احياناً باشند که مسوولیتش گردن خودشان.
*آقای دکتر! برخی میگویند نسبتی بین احکامی که در نتیجه قصور پزشکی صادر میشود با تبعات و اثرات قصور پزشکی بر زندگی بیمار و خانواده اش، قابل مقایسه وجود ندارد. به عنوان مثال در درمانگاه همین بیمارستان بیماری دچار حمله قلبی یا هر عارضه دیگری شد، اما دو پزشک حاضر در درمانگاه خلاف سوگند پزشکی که خورده اند حتی حاضر نشدند بر بالین بیمار حاضر شوند و بیمار به اورژانس برده شود. طبعا فرآیند انتقال بیمار زمانبرد و نهایتا بیمار درگذشت. حالا حکمی که برای این دو پزشک آمده یک دهم یک دیه است. اگر اشتباه نکنم سوپروایزر بخش هم فقط به بخش دیگری از بیمارستان منتقل شد. واقعا شما چنین احکامی را منصفانه می بینید؟
ما حکم را صادر نمیکنیم. ما فقط اگر نظر کارشناسی دانشگاه را بخواهند میگوییم این خدمات انجام شده، این قصور هم صورت گرفته است. آییننامه ای وجود دارد که پزشکی قانونی و نظام پزشکی صادر میکند. حالا اگر آییننامه غلط است جای دیگری آیننامهها را صادر میکنند. ما بیش از آییننامه نمیتوانیم اقدام کنیم.
*آقای دکتر! من با دکتر اشافی رییس بیمارستان پیامبر اعظم که مصاحبه می کردم ایشان اعلام کردند که در سال گذشته 25هزار مورد بستری در این بیمارستان اتفاق افتاده که 20هزار مورد آن منجر به عمل جراحی شده است. به نظر شما این میزان جراحی بیماران، نگران کننده نیست؟
نه؛ موضوع نگران کنندهای نیست. جراحی از یک جراحی خیلی ساده مثل برداشتن یک خال ، یا ختنه کردن را دربرمیگیرد تا یک عمل جراحی سنگین.
*پس اینکه گفته میشود پزشکان بخاطر پرکیس مبادرت به جراحی غیرضرور میکنند، از نظر شما بلاموضوع است؟
نه؛ اصلا این طور نیست. چون خلاف خیلی مشخصی است و بیخود شکم بیمار را باز نمیکنند. ممکن است کارهای اضافهای مثل انجام آزمایش یا عکس بنویسند که ما آن را هم اگر متوجه بشویم برخورد میکنیم که چرا خرج اضافه برای بیمار ایجاد کردهای. ولی اینکه جراحی بیخودی انجام شده باشد، امکان ندارد. اگر مورد مشکوکی هست و بیماری اعتراض دارد، اعلام کند تا رسیدگی شود. فقط در مورد آمار سزارینها بالاست. اما آمار سزارین در بیمارستان پیامبر اعظم تقریبا میشود گفت از جاهای دیگر بهتر است و معادل نرم علمی است. مراجعه کننده آنجا خیلی زیاد است و خیلیهایشان هم زایمان طبیعی دارند. وزارتخانه روی سزارین حساس است. 25 تا 30 درصد کل زایمانها باید منجر به سزارین شود. ولی بعضی از پزشکان و بعضی از بیمارستانها آمار سزارینشان خیلی بالاست که برخوردهای جدی روی این قضیه میشود.
*آقای دکتر برگردیم به موضوع اصلی مصاحبهمان؛ مادر امیرعلی یعقوبی نژاد مدعی است با هزینه شخصی اش (68هزار تومان) نسبت به گرفتن آمبولانس از بیمارستان برای انتقال فرزندش از بیمارستان پیامبر اعظم به بیمارستان افضلیپور برای خارج کردن آبسه های زیر کبد و کلیه فرزندش توسط روشهای ساکشنی، اقدام کرده است. پس از تخلیه آبسه و در مسیر انتقال بیمار به بیمارستان پیامبر اعظم بیمار دچار مشکل تنفسی میشود اما در آمبولانس حتی کپسول اکسیژن نبوده است!
من تعرفه هزینه انتقال بیمار را نمیدانم. اما آمبولانس باید حتما به امکانات احیا و کپسول اکسیژن مجهز باشد. من در این خصوص دستور بازرسی داده ام. اما این فقط ادعای مادر بیمار است باید توضیحات مسوولان ذیربط بیمارستان را هم شنید. آمبولانسها اگر تجهیزاتشان کامل نباشد، حق فعالیت ندارند.