نتایج یک مطالعه جدید در ایالات متحده تایید می‌کند که کلیه‌های اهدایی از افراد مبتلا به هپاتیت C پس از عمل اهدای عضو مانند کلیه‌های یک فرد سالم عمل می‌کند.
در حال حاضر در ایالات متحده آمریکا سه برابر بیشتر از پنج سالِ گذشته مراکزی وجود دارد که عمل پیوند کلیه‌های آلوده به هپاتیت C را انجام می‌دهند.
تا چندین سال، اغلبِ مراکز در ایالات متحده آمریکا اعضای بدن افراد مبتلا به هپاتیت C را از ترس این که افراد گیرنده با احتمال بقای پایین‌تری مواجه شوند، دور می‌انداختند.
اگرچه شبیه این مطالعات در گذشته نیز انجام گرفته اما متخصصان با تکمیل آزمایشات پیشین در تحقیقی تازه بار دیگر تایید کردند که پیشرفت در زمینه درمان هپاتیت C مانند بکارگیریِ داروهای ضد ویروسی جدید، باعث ایمنی اندام‌ها شده و احتمال عفونی شدن در بیمار را کاهش داده است.
گروه متخصصانی که این مطالعه را صورت داده‌اند اعلام کردند با توجه به این که بیش از 100 هزار آمریکایی در فهرست انتظار برای دریافت کلیه بوده و هر ساله حدود 5000 نفر در این صفِ انتظار جان می‌بازند، استفاده از کلیه‌های اهدا کننده‌های مبتلا به هپاتیت C برای پیوند می‌تواند جان هزاران نفر را نجات دهد.
هپاتیت C نوعی بیماری کبدی است که در اثر ویروس این هپاتیت (HCV) ایجاد شده و معمولاً از طریق مایعات بدن یا قرار گرفتن در معرض خون یا سوزن آلوده منتشر می‌شود.
علائم این بیماری که شامل خارش پوست، خستگی، تورم، درد شکمی و ادرار تیره است، می‌تواند هفته‌ها پس از مواجه فرد با ویروس پدیدار شوند.
طبق اعلام مرکز کنترل و پیشگیری از امراض آمریکا، حدود 3.5 میلیون نفر در این کشور با هپاتیت C مزمن دست و پنجه نرم می‌کنند.
تا سپتامبر 2018 میلادی، بیشتر اعضای بدن اهدا کنندگان آلوده به هپاتیت C تنها به بیمارانی اهدا می‌شد که از قبل به این بیماری مبتلا بودند اما از آن پس اغلب کلیه‌های افراد مبتلا به این بیماری، معادل 75 درصد از این اعضا به افرادی اهدا می‌شود که به این ویروس مبتلا نیستند.
برای این مطالعه که در ژورنال انجمن جامعه نفرولوژی آمریکا منتشر شده است، متخصصان کلیه‌های اهدایی آلوده به هپاتیت C را که از آوریل 2015 تا مارس 2019 میلادی در ایالات متحده پیوند داده شده‌اند، مورد بررسی قرار دادند.
متخصصان، اهداکنندگان آلوده به این ویروس و اهداکنندگان سالمی را که تاریخچه پزشکی از جمله وزن و فشار خون مشابه داشتند، مطابقت دادند. سپس عملکرد کلیه را با استفاده از یک معادله ریاضی که میزان فیلتراسیون گلومرولی یک گیرنده (eGFR) را تعیین می‌کند، مورد آزمایش قرار دادند که نشان می‌داد کلیه چه میزان خون را تصفیه می‌کند.
میزان فیلتراسیون گلومرولی یک گیرنده معمولی 60 یا بیشتر است. بیماران با کلیه‌های اهدایی از افراد مبتلا به هپاتیت C بعد از یک سال میزان فیلتراسیون گلومرولی گیرنده 66.3 داشتند، در حالی که بیماران با کلیه‌های اهدایی از افراد سالم، میزان فیلتراسیون گلومرولی گیرنده 67.1 را از خود نشان دادند.
با این وجود نزدیک به 40 درصد کلیه‌های اهداکنندگان مبتلا به هپاتیت C بین ژانویه 2018 و مارس 2019 میلادی در آمریکا دور ریخته شده‌اند. یک استاد نفرولوژی در دانشکده پزشکی پرلمن دانشگاه پنسیلوانیا اعلام کرده اگر چه میزان دور ریختگی این اندام‌ها در سال‌های اخیر کاهش یافته است اما هنوز هم فرصت قابل توجهی برای استفاده از این اندام‌ها وجود دارد.
به نوشته روزنامه دیلی میل، متخصصان اعلام داشته‌اند قصد دارند عملکرد این کلیه‌های اهدایی را در درازمدت و طی چند دهه بررسی کنند و نحوه واکنش سیستم ایمنی بدن بیمار و این که چه اثرات دیگری ممکن است در او رخ دهد را پیگیری کنند تا رویکردی دقیق در این زمینه داشته باشند.
منبع: ایسنا
