محمدرضانژادحیدری: این تصاویر تکراری دیگر تصویر نیستند، اینها نمادهای شهری هستند که «مدیریت نشستهی» آن را بارها غافلگیر کرده است. شهرداری که هرگاه انتقادی از او شد پشت مفهوم "شهر پیاده محور" و مفاهیم درستی از این دست پنهان شد. حالا کار به جائی رسیده است که با خودرو هم نمیتوان از برخی نقاط شهر عبور کرد؛ چه رسد به پیاده.
در طول دوره مدیریت شاید بتوان یک بار غافلگیری را مورد اغماض قرار داد؛ اما اینکه در هر دوره بارندگی آش همان و کاسه همان باشد را نمیتوان غافلگیری دانست و باید نام دیگری برای آن برگزید.
اینکه شهرداری همزمان با بارندگی نامهای را برای استاندار مینویسد و در پاسخ اداره کل مدیریت بحران از دستگاههای اجرایی و نهادهای نظامی میخواهد به کمک شهرداری بشتابند را نمیتوان تدبیر دانست. اتفاقا این نامه شتابزده نشان میدهد شهرداری کرمان باز هم دچار غافلگیری شده است؛ چرا که در بارندگیهای قبلی نیز ارتش به میدان آمد تا آبهای سطح شهر را جمعآوری کند؛ البته بدون رسانهای شدن نامه!
مدیریت شهر باید باور کند حرفهای سانتیمانتال برای او کارنامه نمیسازد؛ نمیتوان با فرافکنی و بهانه کمبود منابع مالی و... از مسئولیت فرار کرد.
شهردار کرمان خوب است یک دور برنامهای که خود او به شورای شهر ارائه کرد و رأی اعتماد کسب کرد را بخواند. مخصوصا آنجائیکه که ذیل عنوان «تاب آوری در برابر مخاطرات» نوشته: «تهیه و تنظیم برنامه کنترل روان آب های شهری در جهت مقابله با بحرانهای ناشی از بارندگیهای فصلی و آب گرفتگی معابر سطحی و زیر سطحی»
برخورد انفعالی با پدیدههایی از این دست و پشت میزنشینی نمیتواند مسائل شهر کرمان را حل کند. شهرداری میتواند مدعی باشد که با نشستن در اتاق کارش امکان حل مشکلات را دارد که سازماناش را به گونهای تنظیم کرده باشد که او را از حضور در میدان بینیاز کند. نه سیستم از هم گسیختهای که هر بار باید دست به دامان نهادهای نظامی شود تا این آب، آبرویش را نبرد.