احتمالا کارزار انتخاب رياست مجلس در هيچ دورهاي به اندازه مجلس يازدهم رقابتي نبوده است؛ آن هم رقابت درون يک جناح. درحاليکه در دورههاي گذشته يا معمولا مشخص بود که چه کسي از راهيافتگان به مجلس بر صندلي رياست مينشيند يا رقابت حداکثر بين دو چهره شاخص از دو يا يک جناح رخ ميداد.
اما حالا دعوا بين خود اصولگرايان براي اين صندلي بخصوص آنقدر بالا گرفته که هر کس خود را براي نشستن روي اين صندلي شايستهتر ميداند. اين البته اتفاقي است که سرمنشأ آن به موجوديت اين روزهاي جريان اصولگرايي برميگردد؛ جرياني که زعمايش زياد شدهاند و کسي هم حرف کسي ديگر را نميخواند. بهجز قاليباف، ميرسليم و عليرضا زاکاني و احتمالا مرتضي آقاتهراني، دبيرکل جبهه پايداري، حالا رئيس سازمان انرژي اتمي در دولت احمدينژاد به جمع درخواستکنندگان نشستن بر صندلي اينروزهاي لاريجاني پيوسته است.
درحاليکه 14 نفر از وزرا و نزديکان احمدينژاد در دولتهاي نهم و دهم به مجلس فعلي راه يافتهاند، دور از انتظار نبود که يکي از آنها هم وارد گود رقابت رياست مجلس شود؛ آنها که به احمدينژاديهاي مجلس معروف شدهاند، سال 94 هم تلاش کرده بودند که وارد مجلس شوند. گروهي تحت عنوان حزب يا جريان «يکتا» راه انداختند و شروع به لابي با جريان اصولگرايي کردند تا سهم خود را از مجلس دهم بگيرند که اين اتفاق تماموکمال رخ نداد، اما حالا که اکثريت مجلس به اصولگرايان رسيده، تعدادي از اين ياران سابق احمدينژاد هم توانستند بالاخره به مجلس راه پيدا کنند، اگرچه آن سازوکار «يکتايي»شان به محاق رفته است.
حالا از ميان دولتمردان احمدينژاد، فريدون عباسي، منتخب مردم کازرون در مجلس يازدهم، براي رياست مجلس اعلام آمادگي کرد. عباسي، رئيس سابق سازمان انرژي اتمي، چهارشنبهشب در جلسهاي با حضور ۱۶ نفر از نمايندگان منتخب فارس و خوزستان، براي رياست مجلس شوراي اسلامي اعلام آمادگي کرد.
او در اين جلسه گفت ضمن احترام به نمايندگان فعلي که براي رياست مجلس فعاليت ميکنند، بهعنوان اولين نماينده به صورت رسمي کانديداتوري خود براي رياست مجلس شوراي اسلامي يازدهم را اعلام ميکنم. به گزارش مهر، او با تأکيد بر اينکه ميخواهم اين روال را که از بيرون مجلس براي درون مجلس تصميمسازي شود عوض کنم، گفت: نمايندگان بايد خودشان در مجلس تصميم بگيرند تا بتوانند در نهايت با انتخاب يک نماينده انقلابي بهعنوان رياست، مجلس را در رأس امور آورند. او بدون اشاره به فرد يا جريان خاصي گفته که متأسفانه افراد ديگري در بيرون مجلس مشغول فعاليت هستند و بنا دارند تعيينکننده تصميمات و مديريت درون مجلس باشند. اين کنايه عباسي احتمالا تلويحا حاوي و حامل اين پيام است که آمدن او به کارزار رقابت رياست مجلس براي شکستن اين تلاش است.
البته بهجز عباسي که رسما اعلام کرده است، اسامي ديگر چهرههاي نزديک به احمدينژاد و راهيافته به مجلس که چشم به صندلي رياست دوختهاند هم به گوش ميخورد. کساني مانند علي نيکزاد و شمسالدين حسيني که از مدتها پيش براي کسب رياست مجلس مشغول رايزني با ساير نمايندگان هستند.
بنا بر روايتها، نيکزاد و حسيني با انجام رايزنيهاي پشتپرده، مشغول بالابردن شانس خود براي رقابت با گزينههايي مثل قاليباف، آقاتهراني و ميرسليم بر سر رياست مجلس هستند. در اين ميان البته نميتوان از تلاشهاي حاجيبابايي نيز عبور کرد.
او در همين مجلس فعلي که ليدري اصولگرايان را نيز برعهده داشت، براي تکيه بر کرسي رياست خيز برداشت، اما ناکام ماند و با چندين دوره سابقه پارلماني شايد حتي خود را محقتر و مدعيتر از ديگر دولتمردان احمدينژاد در مجلس بداند. نيکزاد اخيرا به يک خبرگزاري گفته: «مجلس يازدهم، قرارگاه بزرگ سازندگي کشور خواهد بود». وعدهاي که نيکزاد براي تحقق آن از طرح مجلس يازدهم براي ساخت ۷۰۰ هزار واحد مسکوني سخن گفته است، بيش از همه يادآور طرح «مسکن مهر» احمدينژاد است؛ نشانهاي ديگر از اينکه ياران، کامل در مسير همان سياستهاي احمدينژاد در حال حرکت هستند.
ورود عباسي يا هر چهره ديگري به کارزار رقابت براي رياست مجلس کار را براي قاليباف سختتر ميکند، چراکه باعث خردشدن آرا و مانع شکلگيري بلوک رأي به نفع شهردار سابق ميشود، آن هم درحاليکه طيف جبهه پايداري از بلوک رأي قويتري برخوردارند. گفته ميشود يکي از جديترين مخالفان رياست قاليباف همين دولتمردان احمدينژاد هستند. «علياکبر جوانفکر»، از نزديکان محمود احمدينژاد، در تحليل مجلس يازدهم و رياست قاليباف گفته بود: «ميزان مشارکت مردم در انتخابات مجلس يازدهم در پايينترين سطح بود، بنابراين مجلس يازدهم منتخب اقليتي از مردم ايران بوده و رياست قاليباف بازگشت به دور باطل گذشته است».