اگر به کرونا مبتلا شوید کار چندانی از دست کسی برنمی‌آید/ پروتکل‌ها را جدی بگیرید/ به خاطر کمبود پرستار ساعات بالای اضافه‌کار داریم/ فوت همکار 34 ساله‌مان را باور نداریم/ دختر هشت‌ساله‌ام گریه می‌کند و می‌گوید چرا من را دیگر بغل نمی‌کنی!

گفتارنو/ گروه اجتماعی: یکی از پرستاران بیمارستان افضلی‌پور کرمان در گفت‌وگو با گفتارنو با اشاره به دشواری‌های حرفه‌ی پرستاری از روزهای سخت کادر درمان در این روزها می‌گوید.
معصومه انجم شعاع که خود به کرونا مبتلا شده و در حال حاضر همچنان درگیر تبعات بیماری کرونا است، می‌گوید: از بهمن‌ماه که بیماری شیوع پیداکرده تا امروز واقعاً تمام توان کادر درمان در بیمارستان مصرف‌شده و دیگر توانی برای کار کردن وجود ندارد
این پرستار بخش آی سی یو بیمارستان افضلی‌پور بابیان این‌که شغل ما به‌خودی‌خود سخت است و با این شرایط طاقت‌فرسا شده است می‌گوید: در تابستان که هوا خیلی گرم بود ما مجبور به پوشش مخصوص بودیم.
او دشواری‌های این روزهای زندگی‌اش را محدود به تحمل استرس و گرما نمی‌داند و بابیان این‌که کادر درمان همواره در دوره شیوع باید مراقبت کنند که اگر ناقل ویروس شده‌اند به دیگران منتقل نکنند، می‌گوید: شغل پرستاری به‌خودی‌خود بسیار استرس دارد. حالا دیگر کار کردن در این شرایط استرس ما را صد برابر کرده است. همین‌که باید مراقب خودمان باشیم که درگیر این بیماری نشویم. همین این‌که تمام تلاشمان را برای بهبودی بیمارانمان بکنیم ولی در بیش‌تر مواقع بی‌فایده است.
انجم شعاع بابیان این‌که از زمان شیوع بیماری واقعاً خانواده‌ام نگران و مضطرب هستند که من در این محیط مشغول به کار هستم، می‌افزاید: من بیش‌تر از طریق فضای مجازی با اطرافیانم در تماس هستم و روابط عاطفی‌ام در خانه با فرزندانم محدودشده است تا جایی که دختر هشت‌ساله‌ام گریه می‌کند و می‌گوید دیگر مرا دوست نداری! چرا من را بغل نمی‌کنی؟
او ادامه می‌دهد: همه روزها وقتی شاهد پرپر شدن عزیزان خانواده‌ها هستیم برایمان سخت است و از این‌که نمی‌شود کاری کرد، رنج می‌بریم اما روزی که آقای افضلی همکار 34 ساله‌ام فوت کردند واقعاً خیلی برایم سخت بود و هنوز باور ندارم که از میان ما رفته‌اند.
او این را هم اضافه می‌کند: متأسفانه علاوه بر موظفی ساعات بالای اضافه‌کار هم داریم که به خاطر کمبود نیروی پرستاری است.
او بابیان این‌که من با رعایت تمامی نکات بهداشتی چه در بیمارستان و چه در خانه به دلیل ماهیت شغلمان که در مواجهه با مبتلایان به کرون است، از نیمه تیرماه درگیر بیماری شدم و همچنان نیز از این بیماری رنج می‌برم.
انجم شعاع بابیان این‌که در دوره بیماری خیلی بی‌حال و کم‌توان بودم، می‌گوید: حس بویایی و چشایی‌ام را هم از دست دادم. سرفه و تنگ‌نفس هم بر من غالب شد والان هم ضربان قلبم بالاست و درگیر عفونت لایه پری کال قلب شدم. روزهای اول چند قدم که راه می‌رفتم از نفس می‌افتادم.
او با اشاره به این‌که رعایت پروتکل‌های بهداشتی چقدر می‌تواند مؤثر باشد می‌گوید: از مردم کرمان عاجزانه تقاضا دارم به خاطر سلامت خود، خانواده و کادر درمان و نگرانی خانواده‌هایشان پروتکل بهداشتی را رعایت کنند.