خباز گفت: آقای وزیر به بیمارستان گفته «هر وقت بیمه ریاست جمهوری پول را داد، من پول را به شما می دهم.» رئیس بیمارستان نیز از عواقب مخالفت با آقای وزیر می ترسد و قبول می کند.
خباز گفت: آقای وزیر به بیمارستان گفته «هر وقت بیمه ریاست جمهوری پول را داد، من پول را به شما می دهم.» رئیس بیمارستان نیز از عواقب مخالفت با آقای وزیر می ترسد و قبول می کند.
به نوشته نامه محمدرضا خباز نماینده اسبق مچلس درباره ادعای انقلابی‌گری برخی وزرا گفت: از رفتار برخی وزرا احساس می شود، آنها نه انقلابی هستند، نه حق الناس سرشان می شود و نه حقوق مردم برای آنها ارزش دارد. چندی پیش همسر یکی از وزرای دولت سیزدهم که خیلی ادعایش نیز بالاست، برای زایمان به یکی از بیمارستان های خصوصی تهران رفت.
وی افزود: نوزاد متولد شده آقای وزیر چون زودتر از موعد به دنیا آمد، تا مدت ها در دستگاه بود بنابراین هزینه بیمارستان زیاد شد. نخست انتظار داشتیم که اگر وزرای دولت سیزدهم انقلابی هستند خود و بستگان‌شان به بیمارستان های دولتی مراجعه کنند، نه به بیمارستان خصوصی پرهزینه. ثانیا با وجود تخفیف فراوان، بیمارستان نهایتا فاکتور ۲۸۰ میلیون تومانی برای آقای وزیر صادر کرد که او باید این مبلغ را پرداخت می کرد اما آقای وزیر فقط با پرداخت یک میلیون تومان، نوزاد را ترخیص کرد.
این فعال سیاسی یادآور شد: اگر این اتفاق برای یک فرد عادی می افتاد، تا تسویه حساب نمی کرد، نوزاد را به او نمی دادند. مطئمن هستم اگر آقای رئیس جمهور بداند چنین وزیری در کابینه است با او برخورد می کند که چرا از موقعیتش برای امور شخصی استفاده کرده است؟ چرا این تخلف آشکار را که هیچ شخصی نباید انجام دهد، او به عنوان وزیر دولت انقلابی انجام داده است؟ متأسفانه ادعاهای بزرگ می کنند اما در مقام عمل به این ادعاها خیلی ضعیف نشان می دهند.
وی ادامه داد: اگر آقایان انقلابی هستند، مشخص است وزرا چقدر حقوق می گیرند، آقای وزیر می توانست همسرش را به بیمارستان دولتی ببرد. اگر بیمارستان های دولتی قابل اعتماد نیستند، شهروندان عادی که به بیمارستان های دولتی می روند چه کار می کنند؟ حالا که همسر آقای وزیر زایمان را در بیمارستان خصوصی انجام داد، چرا آقای وزیر به بیمارستان گفته «هر وقت بیمه ریاست جمهوری پول را داد، من پول را به شما می دهم.» رئیس بیمارستان نیز از عواقب مخالفت با آقای وزیر می ترسد و قبول می کند.
خباز گفت: این اتفاقات وقتی در دولت سیزدهم می افتد نشانه آن است که آقای رئیس جمهور مطلع نیست که وزرای او دارند چه کار می کنند
