کودک دیابتی می‌تواند تمام فعالیت‌های مدرسه را مثل سایر کودکان انجام دهد، این کودکان نباید به دلیل بیماری از تحصیل در مدارس بدتر محروم شوند و یا مورد ترحم قرار بگیرند.
تعداد زیادی از کودکان مبتلا به دیابت نوع 1 در مدرسه حضور دارند که جهت مراقبت صحیح از آن ها، همکاری کودک، خانواده و پرسنل مدرسه ضروری است.
دکتر فاطمه سیاری‌فرد متخصص غدد و متابولیسم در گفتگو با باشگاه خبرنگاران جوان گفت: دیابت نوع 1 یکی از شایع‌ترین بیماری‌های مزمن دوران کودکی است که مراقبت صحیح و مناسب از این کودکان با همکاری کودک، خانواده و پرسنل مدرسه ضرورت دارد. کودک دیابتی می‌تواند تمام فعالیت‌های مدرسه را مثل سایر کودکان انجام دهد، این کودکان نباید به دلیل بیماری از تحصیل در مدارس بدتر محروم شوند و یا مورد ترحم قرار بگیرند. برای دستیابی به این شرایط کودک باید در ساعات حضور در مدرسه از حمایت بزرگسالان آگاه از بیماری دیابت که از پرسنل مدرسه هستند برخوردار شود.
وی ادامه داد: در هر مدرسه لازم است چند نفر از پرسنل در مورد مراقبت‌های ضروری از کودکان دیابتی آگاهی کافی داشته باشند، این افراد باید آموزش‌های لازم را دیده باشند. سرپرستی این تیم به عهده مربی بهداشت یا پرستار مدرسه است که اطلاعات بیشتری در مورد مراقبت از کودکان دیابتی دارد. براساس استانداردهای انجمن دیابت آمریکا مراقبت سطح اول شامل آشنایی با دیابت و نیازهای اساسی دانش‌آموزان دیابتی، تشخیص کاهش و افزایش قندخون و تشخیص موقعیت‌های خطرناک است.
دکتر سیاری فرد اظهار داشت: مدارس باید برای چگونگی رسیدگی و مراقبت از دانش‌آموزان دیابتی دستورالعمل نوشته شده‌ای را از طرف مقامات بهداشتی دریافت کنند. اطلاعات کودک در یک فرم درج و در مدرسه نگهداری شود. والدین کودکان باید تمام اطلاعات مربوط به بیماری کودکشان و نحوه درمان فعلی او را نوشته و در اختیار مسئولان مدرسه قرار دهند.
وی بیان کرد: مخفی کردن بیماری کودک نه تنها کمکی نمی‌کند بلکه لازم است اولیاء طرح مراقبت از دانش‌آموزان دیابتی را در دسترس تمام پرسنل قرار دهند. این طرح باید شامل بررسی و تعیین قند خون مناسب دانش آموز، نحوه تزریق انسولین با سرنگ یا قلم، دفعات اندازه‌گیری قند خون و... باشد.
این متخصص غدد و متابولیسم در پایان خاطرنشان کرد: کنترل دیابت کودکان در مدرسه نتایج مؤثر زیادی را به ارمغان می‌آورد از جمله ایجاد محیط آموزشی سالم و مطمئن برای دانش‌آموزان مبتلا به دیابت، کاهش غیبت دانش‌آموزان مبتلا به دیابت، کاهش وقفه در کلاس درس، اطمینان از رسیدگی‌های لازم در زمان اورژانس دیابت و شرکت کامل دانش‌آموز مبتلا در برنامه‌های آموزشی و تحصیلی و فوق برنامه.
