کارشناس تغذیه وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی با بیان اینکه در سال‌های اخیر، نگرانی‌ها در مورد ایمنی آب بطری‌شده افزایش یافته است، گفت: میکروپلاستیک‌های آب بطری‌شده به دلیل خطرات بالقوه‌ای برای سلامتی افراد به یک نگرانی مهم تبدیل شده و باید کمتر مصرف شود.
کارشناس تغذیه وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی با بیان اینکه در سال‌های اخیر، نگرانی‌ها در مورد ایمنی آب بطری‌شده افزایش یافته است، گفت: میکروپلاستیک‌های آب بطری‌شده به دلیل خطرات بالقوه‌ای برای سلامتی افراد به یک نگرانی مهم تبدیل شده و باید کمتر مصرف شود.
به گزارش ایرنا، در واقع، تحقیقات سطوح هشدار دهنده میکروپلاستیک‌ها را در آب بطری نشان داده است، به عنوان مثال، محققان دانشگاه کلمبیا و دانشگاه راتگرز تقریباً ۲۴۰۰۰۰ قطعه پلاستیکی قابل تشخیص را در یک لیتر آب بطری معمولی پیدا کردند.
مطالعه دیگری که توسط Orb Media انجام شد، ۲۵۹ بطری از ۱۱ مارک مختلف را آزمایش کرد و نشان داد که ۹۳ درصد از نمونه‌ها حاوی آلودگی میکروپلاستیک هستند. در این مطالعه به طور متوسط ۳۲۵ ذره پلاستیک در هر لیتر آب شناسایی شد.
این نانوذرات پلاستیکی اغلب کمتر از پنج میلی متر اندازه دارند و می‌توانند از راه‌های مختلف به آب آشامیدنی نفوذ کنند. بیایید بررسی کنیم که میکروپلاستیک چیست، چگونه در آب بسته بندی شده، خطرات سلامتی آنها و چگونه می توانید قرار گرفتن در معرض آن را به حداقل برسانید.
سپیده دولتی کارشناس تغذیه وزارت بهداشت گفت: میکروپلاستیک‌ها ذرات پلاستیکی با اندازه کمتر از پنج میلی متر هستند که از منابع مختلفی مانند تجزیه زباله‌های پلاستیکی بزرگتر، فرآیندهای صنعتی و محصولات مراقبت شخصی منشأ می‌گیرند. نانوپلاستیک‌ها حتی کوچکتر هستند و اندازه آنها کمتر از ۱۰۰ نانومتر است.
وی اظهار داشت: هر دو نوع ذرات پلاستیکی در محیط فراگیر هستند و راه خود را به اقیانوس‌ها، رودخانه‌ها و حتی هوایی که ما تنفس می‌کنیم باز می‌کنند. مطالعات اخیر نشان داده‌اند که آب بطری‌شده می‌تواند حاوی میکروپلاستیک‌ها و حتی نانوپلاستیک‌های کوچکتر باشد که به دلیل اندازه کوچک‌شان چالش‌های منحصربه‌فردی را ایجاد می‌کنند.
دولتی با بیان اینکه میکروپلاستیک‌ها می‌توانند در چند مرحله از فرآیند تولید وارد آب بطری شوند، گفت: منابع آب طبیعی از جمله چشمه‌ها و سفره‌های زیرزمینی به دلیل آلودگی محیطی می‌توانند به میکروپلاستیک‌ها آلوده شوند. حذف کامل این ذرات از طریق فرآیندهای تصفیه آب معمولی دشوار است.
وی تصریح کرد: در طی فرآیند بطری‌سازی، میکروپلاستیک‌ها می‌توانند از خود بطری‌ها و درپوش‌های پلاستیکی وارد آب شوند. پلی اتیلن ترفتالات (PET) و سایر پلیمرهای مورد استفاده در تولید بطری می‌توانند در طول زمان تجزیه شوند، به خصوص زمانی که در معرض نور خورشید و گرما قرار گیرند.
این کارشناس تغذیه ادامه داد: در طول فرآیند بطری، میکروپلاستیک‌ها را می‌توان از ماشین‌آلات و سیستم‌های فیلتراسیون مورد استفاده معرفی کرد. به عنوان مثال، ذرات پلی آمید، نوعی نایلون، از طریق فیلترهای پلاستیکی مورد استفاده برای تصفیه، آب بطری را آلوده می‌کنند.
دولتی اضافه کرد: میکروپلاستیک‌ها همچنین می‌توانند در حین نگهداری و حمل و نقل وارد آب بطری شوند. جابجایی نامناسب و قرار گرفتن در معرض نوسان دما می‌تواند باعث تشدید انتشار میکروپلاستیک از بطری در آب شود.
میکروپلاستیک‌ها می توانند به عنوان حامل مواد شیمیایی سمی مانند بیسفنول A (BPA)، فتالات‌ها و سایر مواد مضر عمل کنند. این مواد شیمیایی می‌توانند عملکرد غدد درون ریز را مختل کنند و منجر به مشکلات سلامتی مختلفی مانند ناهنجاری‌های رشد، تداخل در تولید مثل، خطر بزرگ سرطان و اختلالات عملکرد سیستم ایمنی و عصبی شوند.
وی با اشاره به اینکه مطالعات نشان می‌دهد که میکروپلاستیک‌ها می‌توانند پاسخ‌های التهابی را در بدن القا کنند که به طور بالقوه منجر به شرایطی مانند التهاب دستگاه گوارش و سایر بیماری‌های مرتبط می‌شود، تصریح کرد: نانوپلاستیک ها به دلیل اندازه بسیار کوچک خود می توانند به غشاهای سلولی نفوذ کرده و باعث استرس اکسیداتیو و آسیب سلولی شوند. این می تواند با عملکرد طبیعی سلولی تداخل داشته باشد و ممکن است به بیماری های مزمن کمک کند.
دولتی تاکید کرد: مصرف مداوم میکروپلاستیک‌ها ممکن است منجر به تجمع زیستی در بدن شود که به طور بالقوه اثرات طولانی مدت سلامتی را تشدید می‌کند و در صورت تجمع در مقادیر قابل توجهی می‌توانند باعث آسیب فیزیکی به بافت‌ها و اندام‌ها شوند.
این کارشناس وزارت بهداشت با اشاره به اینکه میکرو پلاستیک‌ها می‌توانند آلاینده‌های دیگر از جمله فلزات سنگین و سموم آلی را جذب و انتقال دهند و به طور بالقوه آنها را به بدن انسان وارد کنند، اظهار داشت: به جای بطری‌های پلاستیکی، آب ذخیره شده در ظروف شیشه‌ای یا فولادی ضد زنگ را انتخاب کنید. این مواد احتمال کمتری دارد که ذرات مضر را به داخل آب وارد کنند. برای مثال، مطالعات نشان داده‌اند که بطری‌های شیشه‌ای در مقایسه با بطری‌های پلاستیکی، میزان آلودگی میکروپلاستیک کمتری دارند.
دولتی گفت: روی فیلترهای آب باکیفیت سرمایه گذاری کنید که می‌توانند میکروپلاستیک‌ها را حذف کنند و به حذف سمیت آب لوله‌کشی کمک کنند. به دنبال فیلتری باشید که اندازه منافذ آن به اندازه کافی کوچک باشد تا حتی کوچکترین ذرات را جذب کند.
وی افزود: مصرف پلاستیک‌های یکبار مصرف که به آلودگی محیط زیست و تجزیه به میکروپلاستیک‌ها کمک می‌کند، کاهش دهید. از بطری‌های آب قابل استفاده مجدد و سایر جایگزین‌های پایدار استفاده کنید.
وی ادامه داد: وجود میکروپلاستیک‌ها و نانوپلاستیک‌ها در بطری‌های آب موضوعی مبرم است که نیاز به توجه فوری دارد. در حالی که گستره کامل اثرات سلامتی آنها هنوز در حال مطالعه بوده، واضح است که کاهش قرار گرفتن در معرض این آلاینده‌ها ضروری است. با انتخاب‌های آگاهانه در مورد آبی که می‌نوشید و ظروفی که استفاده می‌کنید، می‌توانید از خود محافظت کنید و به یک محیط سالم کمک کنید.
