به گزارش گفتارنو به نقل از خبرآنلاین؛ علي مطهري حالا هم كه از كانديداهاي نمايندگي مجلس دهم است، همچنان در اعلام مواضع بيترديد حركت ميكند. او نه نگران بررسيهاي نهاد نظارتي انتخابات است و نه واهمهاي از جريان اصولگرايي دارد. از ائتلاف اصولگرايان ميگويد و براي عدم ورود لاريجاني به آن از مهر و لنگه كفش ياد ميكند و ميپرسد چطور با افرادي كه در قم با مُهر و لنگه كفش به او حمله كردند ائتلاف كند؟ نماينده اصولگراي مجلس نهم كه خود يكي از قربانيان خودسرها بوده از دلايل اين اتفاقات اينگونه ميگويد: «عدهاي در داخل حكومت فكر ميكنند كه همين روشها بايد حفظ شود و اگر اين گروهها نباشند، نظام در جايي دچار مشكل ميشود! يعني جايي كه لازم است، اينها نميآيند و نظام دچار مشكل ميشود.»
به گزارش خبرآنلاين، گزيده گفتوگوي علي مطهري، نماينده مردم تهران در مجلس شوراي اسلامي در ادامه ميآيد:
معتقدم چون بين اصولگرايان اختلاف در مباني فكري وجود دارد، ائتلاف به معني واقعي و ارايه فهرست واحد انتخاباتي كار بسيار مشكلي است. بعيد ميدانم كه اصولگرايان بتوانند با حضور همه طرفهاي اصولگرا ليست واحدي ارايه كنند.
معتقدم كه اگر علي لاريجاني به ائتلاف اصولگرايان ميپيوست، باز هم بعيد بود كه آنها از او در قم حمايت كنند، چون اينها با هم اختلاف فكري دارند. به نظر من آقاي لاريجاني تصميم حكيمانهاي گرفت كه مستقل وارد شد. هر كس ديگري هم جاي او بود، چنين تصميمي ميگرفت. چون اولا تا جايي كه ميدانم دعوت درستي از ايشان براي پيوستن به ائتلاف اصولگرايان نشد و ثانيا او چطور با افرادي كه در قم با مُهر و لنگه كفش به او حمله كردند ائتلاف كند؟!
گذشت زمان در نظرات شوراي نگهبان تاثير دارد. انتخابات مجلس نهم در سال ٩٠، دوسال بعد از حوادث سال ٨٨ برگزار شد و متاثر از آن حوادث بود. ولي امروز فضا تغيير كرده و خيلي از حقايق روشن شده است. علاوه بر اين، تركيب شوراي نگهبان هم معتدلتر شده است. به هرحال بايد منتظر بمانيم.
اميدوارم نهايتا مجلسي شبيه مجلس نهم نداشته باشيم كه توجهي به فصل سوم قانون اساسي درباره حقوق ملت نداشته است. البته به مجالس هشتم و نهم انتقادهاي ديگري هم وارد است. از جمله اينكه در بعد نظارتي، ضعيف بودهاند و بسياري از تخلفات دولت همدوره خودشان را نتوانستند احراز كنند.
اصولگراها حتما بايد درباره خودشان آسيبشناسي انجام دهند. رفتار و عملكرد آنها در ١٠ سال گذشته مطلوب نبوده و در هشت سال دولتهاي نهم و دهم شاهد بوديد كه در مقابل انواع قانونشكنيها سكوت ميكردند. به نظر من اكثر اصولگرايان در نابسامانيهاي آن دوره هشتساله شريكند و در دو سال قبل هم عملكرد خوبي در قبال دولت جديد نداشتهاند چرا كه اكثر اعتراضاتشان به اين دولت نيز ناشي از كينهورزي و هواهاي نفساني بوده است.
درباره جريان خودسر بايد بگويم كه يك مشكل در قوه قضاييه است كه بايد با استفاده از قضات مستقل، قوي عمل كند. يك مشكل ديگر كم بودن جديت دولت است. بايد به جاي حمايت از اين افراد و گروهها مردم را جذب كنيم. مثل اول انقلاب كه مردم به طور خودكار ضد انقلاب را دفع ميكردند و نيازي به گروه فشار نبود كه حركتهاي اعتراضي را سركوب كنند.